işte ben böyle bi çocuğum.

27 Ocak 2009 Salı

ankara, ankara

ankara, ankara, güzel ankara! seni görmek ister her bahtı kara!
ne kadar da güzel söylemişler, gerçektende bi insan ankarayı görmek istiyosa bahtı karadır, görebilecek başka hiç bi yeri yoktur, "bari ankarayı göreyim, ne de olsa bahtım karadır" deyip gelmiştir.
bozkırın ortasında, soğuk, çamurlu, yokuş, tırtıklı bi şehir bu ankara. hiç sevmedim.
daha önce onlarca kez gelmiştim halbuki, sevmediğimi daha önce neden farkedememiştim acep? ya da "aaa efecan başkent lan bura, ağzını topla olum kırarlar haa, kırmazlarsa da soğuktan düşer zaten" diye mi düşündüm diye düşünüyorum. ne güzel düşünüyorum, geçen bi arkadaşım söyledi, bi arkadaşı "düşünmek lükstür" demiş, gerizekalı halt etmiş, düşünmenin neresi lükstür lan asıl düşünememek, düşünmek zorunda olmamak bi lükstür, ben bile şu deli halimle non-stop düşünüyorum, örneiğin halt etmek: almanca durmak anlamında kullanıan bir emir kipi, türkçede bok yemek tarzında bişey, hoşa gitmeyen beğenilmeyen şeyler için kullanılır. kullanım amaçları iki ayrı dil içinde birbirine pek benzemekte, lakin aynı kökten mi geliyolar, yoksa kültürel etkileşim sonucu mu birinden diğerine geçti, eğer almancadan dilimize geçtiyse durmak bok gibi bir şey mi, türkçeden almancaya geçtiyse orda "dur!" yerine "bok!" mu diyorlar?
işte böyle ben de düşünüyorum gördüğünüz gibi, ya da "çiko" ispanyolca küçük erkek çocuklar için kullanılan bi terim, acaba avrupa yakasındaki o acaip adam ya da gülse birsel o salak fotoğrafa çiko derken bunu biliyomuydu? ya da ispanyollar onların tamamen sevgi dolu minik kelimesi "çiko" ile asya ve avrupayı birbirine bağlayan köprü, jeopolitik önemi yüzünden yüzyıllardır olayların bi şeklide ortasnda kalmış, tarih derslerinde endülüs emevilerinden kardeşleri diye bahseden bir ülke olan türkiyede dalga geçildiğini biliyomu? türkiyede 7den 77ye, kadın erkek herkes çiko artık, "hepimiz çikoyuz ulen!" yürüyüşleri yakındır artık...
bu hepimiz çikoyuz da şurdan aklıma geldi, mekan olarak ankarada olunca ilgi alanların da biraz daha ciddileşiyo ister istemez, yolda mirkelamla değil başbakanın konvoyuyla karşılaşıyosun falan. ergenekondan önce acaba nasıl biyerdi bu ankara, şehir ergenekon sağolsun(!), konuşan insanlarla dolmuş, bi hareket, heyecan gelmiş memlekete.
işte geçen gün uğur mumcunun ölüm yıldönümüydü, haberlerde falan da bi kadın gösterdiler, kadın " uğur mumcu ölmedi, biz hepimiz uğur mumcuyuz" dedi ekranlara. yahu gerçekten bu lafı çıkartanı bulursam alnından öpeceğim, "hepimiz .....uz" kalıbı olmadan önce biz ne yapıyoduk ya, gerçekten alnından öpeceğim, aklına sağlık adamın, düşünen, lüks içinde yaşayan pezemenk adam, ayı adam, kıskandım bak şimdi keşke ben bulsaydım o lafı, uzun lafın kısası, ankarayı sevmiyorum.
sevmiyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder